YILDIZ ÇİÇEKLİ YASEMEN

 Yıldız Çiçekli Yasemen

Yıldız çiçekli yasemenler açmış cadde boyu

Kaldırım taşları henüz değişmiş

Sümbüli havanın kurşuni bulutları tepemde

 kötü bir hatıra gibi

Özbeğen' in efkarlı sesi aksediyor 

kurşuni bulutların, çiçekli yasemenlerin üzerinde...

"Yalnızlık," diyorum "yalnızlık"

Sonra yalnızlık da aksediyor 

zihnimde, çiçeklerde ve bulutlarda.

Yürüyorum cadde boyu yasemenleri ardımda bırakarak

Sanki insanlar hiç değişmemiş

Soldaki kız somurtuyor sağdaki oğlana

"Geçmişim," diyor "geçmişim"

İniyorum Gümüşsuyu'ndan aşağı 

hüzünlü bir Yeşilçam melodisi gibi

Oğlan yaseminin çiçeğini kopartıp uzatıyor kıza:

"Geçmiş senin geçmişindir, gelecek ise bizim geleceğimiz."

Taksiler telaşla sökün ediyor geçtiğim yollara

Henüz değişmemiş toprağın üzerindeki ihtiyar 

konuşuyor elindeki boş şarap şişesiyle:

"Ölüm," diyor "ölüm"

"Ölüm bile bir imkanken nedendir hayattaki bu imkansızlıklar?"

Yürüyorum, Boğaz görünüyor

ve ihtiyar gözyaşlarıyla kazdığı toprağa

gömüyor elindeki boş şarap şişesini.

Ufukta görünen vapur 

bıkmış hep denizin aynı yerinden geçmekten

Denizin dalgaları sanki balıkları örten bir battaniye gibi

"Üşüyorum," diyorum "üşüyorum"

Sanki insanlar hiç değişmemiş gibi

Yürüyorum Çırağan boyunca

Sonbaharın sararmış yaprakları 

dökülmüş çınarların dibine

Sökün ediyor taksiler birazdan geçeceğim yollara

Soldaki oğlan sitem ediyor sağdaki kıza:

"Geçmişin," diyor "geçmişin"

Kız kuruluyor çınarın dibine ve arkasına yaslanarak

"Geçmiş benim geçmişim, gelecek ise bizim geleceğimiz" diyor.

Ben susuyorum, oğlan susuyor

kızın gözü yaşlı

balıklar deliyor battaniyeyi, taksiler durmuş, vapurlar batıyor...

Sonra birden ihtiyarın boş şarap şişesinden

yıldız çiçekli yasemenler yükseliyor göğe.

2020 Bir Ekim Gecesi