KÜLLER VE KÂĞITLAR

 KÜLLER VE KÂĞITLAR

Katre katre acılar biriktirdim yüreğimde

Umutlarım pâre pâre 

Fâsılasız aşacaktım merhaleleri 

Bir dem soluk almadan 

Bir nefes muhabbete muhtaç olmadan

Kendi kendime

Güneşin apak hâreleri doluşmuş içime

Bembeyaz bir kâğıt uçuşuyor

Sonra küller 

Küller birikiyor ayak uçlarımda

Yığılıyor, yığılıyor

Kurtulamıyorum

Apak hâreler döndükçe dönüyor etrafımda 

Küller birikiyor aynı hızla

Sonra kâğıt 

Doluyor, doluyor

Binlerce söz, binlerce hüzün...

Hâreler kararmış, küller birikmiş

Ve kâğıt

Kâğıt küllere karışmış

2017- İstanbul